Popmuziek
Het woord 'popmuziek' is de verkorte vertaling van het Engelse 'popularmusic' (volkse muziek). Alhoewel alle westerse amusementsmuziek die na het eind van de eerste wereldoorlog (1918) werd geschreven, onder het begrip popmuziek valt, wordt tegenwoordig toch in hoofdzaak hiermede de Engels-Amerikaans geörienteerde amusementsmuziek na 1955 bedoeld.
In de verschillende stijlen, die elkaar vrij snel opvolgen, is de vermenging o.a. van elementen uit de jazz, volksmuziek en zelfs klassieke muziek menigmaal te bespeuren. Tot deze snel populair geworden stijlen behoren o.a. de spontaan luidruchtige, doch in wezen eenvoudige 'Rock and roll', de op de plattelandsmuziek van de Verenigde Staten geïnspireerde 'Country and western', maar bovenal de 'beat'muziek zoals deze in 1963 en de jaren daarna door de Engelse groep de 'Beatles' werd gepresenteerd. Hun nieuwe 'sound' (klank), mogelijk gemaakt door versterkers, geluidsvervorming en elektrische gitaren, alsmede de spontaan-originele wijze van optreden, verwekte een ongekend enthousiasme bij de jonge generatie. Naast het werken met de middelen van de moderne geluidsindustrie schuwden de 'Beatles' allerminst de traditionele instrumenten zoals b.v. de strijkersgroep in 'Yesterday', qua muziek wellicht een van hun fijnste werkjes.
In de hele commerciële gang van zaken in de popmuziek spelen de massamedia, radio, t.v., CD-industrie enz. met hun 'Hitparade' een niet te onderschatten rol. Dat de popmuziek zich niet uitsluitend tot het amusementsrepertoire beperkt, maar ook ernstige thema's als onderwerp kiest blijkt o.a. uit de muziek bij de film 'Jesus Christ Superstar'. Door deze ontwikkelingen zijn de grenzen van de popmuziek niet nauwkeurig te bepalen omdat deze muziek ook een rol is gaan spelen in serieuze zaken zoals in kerkelijke bijeenkomsten ('beat-mis'), de 'protestsong' en het samengaan van symfonieorkest met beatgroepen. Bij het verder experimenteren met de popmuziek worden naast nieuwe elektronische effecten ook met de invloeden van exotische muziek gewerkt.